FRANCE ' 98

Στις 10 Ιουνίου του 1998 στο γήπεδο Σταντ ντε Φρανς ξεκίνησε το δέκατοέκτο παγκόσμιο κύπελλο με τον αγώνα της Βραζιλίας κόντρα στην Σκωτία.

Στο γαλλικό Μουντιάλ του 1998 είχαμε πολλές καινοτομίες ...

Πρώτα από όλα οι ομάδες από 24 έγιναν 32 και είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε περισσότερα μάτς. Μια άλλη καινοτομία, η οποία ήταν αμφιλεγόμενη, που είχαμε σε αυτό το τουρνουά ήταν το χρυσό γκολ. Η είσοδος του χρυσού γκολ στο ποδόσφαιρο έφερε πολλές αντιδράσεις από τις ομάδες και για αυτό πλέον αποτελεί παρελθόν. Τέλος του γαλλικό Μουντιάλ ήταν το πρώτο τουρνουά όπου οι βοηθοί διαιτητών έδειχναν τα λεπτά των καθυστερήσεων με ηλεκτρονικό πίνακα.

Ας δούμε το πρώτο χρυσό γκολ εκείνου του Μουντιάλ που πέτυχε ο Λοράν Μπλαν στον αγώνα της Γαλλίας με την Παραγουάη για την φάση των 16...



Στο Μουντιάλ του 1998 παίχτηκαν συνολικά 64 μάτς σε 10 διαφορετικά γήπεδα και επιτεύχθηκαν 171 γκολ. Πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης αναδείχτηκε ο Νταβόρ Σούκερ με 6 γκολ. Πολυτιμότερος παίχτης του τουρνουά αναδείχτηκε ο Ρονάλντο.

Ο Σούκερ με τα 6 του γκολ αλλά και με την βοήθεια των Ασάνοβιτς, Προσινέφσκι και Μπόμπαν οδήγησε την "σταχτοπούτα", στον θεσμό, Κροατία μια ανάσα από τον τελικό. Οι Κροάτες έκαναν καταπληκτικά παιχνίδια και κατάφεραν να πετάξουν έξω στην φάση των νοκ-αουτ αγώνων τους Ρουμάνους του Γκεόργκε Χάτζι αλλά και τους Γερμανούς με το άνετο 3-0.




Αξίζει να σημειώσουμε ότι σε εκείνο το τουρνουά στην φάση των ομίλων κοντραρίστηκαν η εθνική ομάδα του Ιράν κόντρα σε αυτή των Η.Π.Α , με τους Ιρανούς να θέλουν πολύ την νίκη που θα έδινε ιδιαίτερη χαρά στον λαό τους που πριν λίγα χρόνια είχε τραβήξει πολλά λόγω της πολεμικής διαμάχης με τους Αμερικανούς. Τελικά το Ιραν τα κατάφερε και επιβλήθηκε με 2-1.



Στην φάση των νοκ-αουτ παιχνιδιών έγιναν τρομερές αναμετρήσεις και πολλά μάτς κρίθηκαν στις λεπτομέρειες. Προσωπικά ένα παιχνίδι που μου έχει μείνει αξέχαστο από το Μουντιάλ αυτό, ήταν η κόντρα της Αργεντινής με την Αγγλία στην φάση των 16. Το μάτς έληξε στην κανονική διάρκεια 2-2, πήγε στην παράταση και από εκεί στα πέναλτυ, όπου η Αργεντινή θα πάρει την πρόκριση. Το παιχνίδι αυτό τα είχε ΟΛΑ. Είχε δύο πέναλτυ στην κανονική διάρκεια, την γκολάρα του Όουεν, την πολυσυζητημένη αποβολή του Μπέκαμ και σίγουρα πολύ πάθος και από τις δύο ομάδες.




Στα ημιτελικά του τουρνουά έφτασαν πανάξια οι διοργανωτές Γάλλοι, οι κάτοχοι Βραζιλιάνοι, οι Ολλανδοί και οι Κροάτες. Οι 4 ομάδες έφτασαν δίκαια μέχρι τα ημιτελικά παίζοντας εξαιρετικό ποδόσφαιρο καθώς είχαν εξαιρετικούς παίχτες στις αποστολές τους.

Στον πρώτο ημιτελικό, που έγινε στο Βελοντρόμ της Μασσαλίας, έπαιξε η Βραζιλία κόντρα στην Ολλανδία. Το μάτς έληξε 1-1 με τoν Ρονάλντο να ανοίγει το σκορ και τoν Κλάϊφερτ να ισοφαρίζει λίγο πριν τελειώσει το μάτς. Στην παράταση δεν άλλαξε κάτι και έτσι κρίθηκαν τα πάντα στην παράταση με τους Βραζιλιάνους να προκρίνονται στον μεγάλο τελικό.




Στον άλλο ημιτελικό, στο Σταντ ντε Φρανς, οι Γάλλοι αντιμετώπισαν τους Κροάτες. Εκεί οι βαλκάνιοι προηγήθηκαν με γκολ του Σούκερ. Όμως ο Λιλιάν Τιράμ πέτυχε δύο γκολ, παράξενο για τη θέση που παίζει αλλά και για τον ίδιο, και έδωσε την πρόκριση στην ομάδα του.



Στις 12 Ιουλίου στο γήπεδο Σταντ ντε Φράνς έγινε ο μεγάλος τελικός. Όλοι περίμεναν έναν δυνατό και αμφίρροπο τελικό όμως οι προσδοκίες δεν επαληθεύτηκαν. Το πρώτο πλήγμα ήρθε για τους Βραζιλιάνους με την κρίση πανικού που έπαθε ο Ρονάλντο και δεν ήταν έτσι όπως ήθελε ο ίδιος αλλά και όλος ο φίλαθλος κόσμος. Στην συνέχεια οι δύο κεφαλιές του Ζ.Ζιντάν έδειξαν τον δρόμο στους Γάλλους όπου προς το τέλος του αγώνα έδωσαν διαστάσεις θριάμβου στην νίκη τους με τον γκολ του Ε.Πετίτ και κατέκτησαν για πρώτη φορά το παγκόσμιο κύπελλο.

Για τους Γάλλους την διαφορά σε αυτό το τουρνουά την έκανε ο Ζινεντίν Ζιντάν που προσέφερε τα μέγιστα και σίγουρα ήταν ο ηγέτης των Γάλλων στον δρόμο για την κατάκτηση του Μουντιάλ. Βέβαια να μην ξεχναμε ότι κατάφερε και αποβλήθηκε στην φάση των ομίλων στον αγώνα κόντρα στην Σ.Αραβία και δεν έδωσε το παρόν στους 16 κόντρα στην Παραγουάη. Άλλες σημαντικές μονάδες των Γάλλων σε εκείνο το τουρνουά ήταν ο Γιούρι Τζορκαέφ, ο Κριατιάν Ντουγκαρί, ο Εμμανουέλ Πετίτ, ο Μαρσέλ Ντεσαγί, ο Κριστιαν Λεμπέφ, ο Φαμπιάν Μπαρτέζ, ο νεαρός τότε Τιερί Ανρί, ο Γκιβάρς, ο Λοράν Μπλάν και βέβαια ο μεγάλος αρχηγός Ντιντιέ Ντεσάμπ.